Met een (weliswaar beperkt) groepje Pelagos-duikers stonden we zaterdagochtend aan Ekerenput klaar voor de eerste rescue day van Pelagos. Iedereen had er zin in, zelfs de zon was enthousiast aanwezig.
De voormiddag bestond uit het oefenen van een aantal belangrijke skills: bril klaren, kuitkrampen, decoboei oplaten, reddingsopstijging, zonder lucht vallen. Dit werd in een scenario gegoten en uitgevoerd in groepjes van telkens 4 duikers (2 ervaren & 2 minder ervaren duikers). Er werd veel nadruk gelegd om bij het uitvoeren van deze skills beheerst en ‘zen’ te blijven, maw onszelf trainen om in onvoorziene omstandigheden niet te panikeren.
In de namiddag ging een duikongeval geënsceneerd worden.
Alle duikers doken het heerlijk warm water in, 20°!! en voerden de oefeningen uit. Indien er nadien nog tijd over was, mochten we nog vrij rondduiken.
Iedereen was het erover eens : de oefeningen waren zeer goed voorbereid en goed verlopen, goede afwisseling van de te oefenen skills, de indeling in groepjes van 4 en de begeleiding door 2 kaderduikers/groepje waren ideaal. Uiteraard waren er ook punten waaraan nog kon verbeterd worden. De debriefing ging, onder de vlotte leiding van Guy, moeiteloos over in de briefing van de namiddagoefening : we werden ingedeeld in buddyparen voor een vrije duik en moesten op een afgesproken tijdstip opnieuw aan het ponton aanwezig zijn.
Ian werd als ‘vrijwilliger’ aangeduid voor de organisatie van de reddingsoefening. Over wie het slachtoffer ging zijn en wat de noodsituatie ging inhouden, werd niets gelost.
Terug aan wal zagen we dat Hans in het water aan de oppervlakte het noodsignaal gaf, zijn buddy was spoorloos. De duikers die ondertussen aan land stonden, trokken – onder organisatie van Ian – opnieuw hun duikmateriaal aan en vertrokken op rescue. Na het verstrijken van wat tijd werd het slachtoffer Istvan aan de oppervlakte gehaald en naar de kant gesleept. Aan wal werden de verdere verzorgingen toegediend.
De debriefing toonde aan dat er wat gebrek was aan ervaring. Verschillende werkpunten kwamen naar boven. Ook al ging het over een oefening, de inzet en de ernst van alle duikers waren duidelijk aanwezig, ook Ian had het er in zijn reddingsorganisatie goed van afgebracht. Er werd duidelijk aangetoond dat dergelijke rescue day geen overbodige luxe is en dat het herhalen van z’n dag zeker en vast op de agenda zal geplaatst worden.
In ieder geval gaat er zeer veel dank uit naar Lieve en Guy die deze dag zeer goed in mekaar gestoken hebben en naar Gina en Armand, die alweer voor de nodige omkadering hebben gezorgd.
Slotsom van deze eerste uitgave van de Rescue Day : het was een zeer fijne leerrijke dag. En zoals men dikwijls zegt: de afwezigen hadden ongelijk 😉
Dit bericht heeft 2 reacties
Prachtig artikel ! Dank je Brigitte 🙂
Goed verslag en mooie schrijfstijl! Aan passie ontbreekt het je niet Brigitte!